Jako były sportowiec, który poświęcił swoje życie dążeniu do doskonałości i uczciwości w sporcie, nie mogę powstrzymać głębokiego smutku z powodu historii sportowców, których kariery zostały zrujnowane przez skandale dopingowe.
Wielu amerykańskich sportowców zostało przez lata pozbawionych medali olimpijskich.
Organ zarządzający odpowiedzialny za igrzyska olimpijskie, znany jako Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl), jest uprawniony do odebrania przyznanych medali, szczególnie w przypadkach, gdy sportowcy naruszają zasady określone przez igrzyska olimpijskie. Zwykle takie działanie podejmowane jest w przypadku uznania sportowca za winnego stosowania substancji poprawiających wyniki (doping).
W godnym uwagi wyznaniu Lance Armstrong przyznał, że przez całą swoją karierę sportową stosował substancje zwiększające wydajność. Ten znany kolarz, który zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku, po 13 latach oddał ten medal Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu.
W rzadkich przypadkach Międzynarodowy Komitet Olimpijski odbiera sportowcom medale z różnych powodów. Przykład tego miał miejsce w 2024 roku z gimnastyczką Jordan Chiles. Sportowy Sąd Arbitrażowy (CAS) przyznał jej brązowy medal rumuńskiej gimnastyczce Anie Bărbosu. Powodem było to, że o korektę wyniku Chiles, która pomogła jej zapewnić sobie nagrodę na Igrzyskach w Paryżu, poproszono po przekroczeniu dozwolonego limitu czterech sekund przed upływem terminu.
Przewijaj dalej, aby zobaczyć, którzy zawodnicy Team USA zostali pozbawieni medali i dlaczego:
Jacka Egana
W 1904 roku Frank Joseph Floyd, bokser znany pod tym nazwiskiem, zdobył na igrzyskach olimpijskich zarówno srebrny, jak i brązowy medal. Jednak przepisy Amatorskiego Związku Lekkoatletycznego (AAU) zabraniały walki pod pseudonimem, przez co Egan wpadł w kłopoty. W następnym roku został wydalony ze wszystkich imprez AAU i zobowiązany do zwrotu wszystkich zdobytych nagród, w tym dwóch medali olimpijskich.
Spójrz wstecz na największe skandale olimpijskie w historii
Jima Thorpe’a
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1912 roku Jim Thorpe został pierwszym indiańskim sportowcem, który przywiózł do domu złoty medal dla reprezentacji USA. Jego zwycięstwa dotyczyły zawodów w dziesięcioboju i pięcioboju.
Okazało się, że zawodnik wcześniej przez dwa sezony grał w półprofesjonalnym baseballu, a później nie mógł zachować tytułów olimpijskich ze względu na złamanie olimpijskich zasad amatorstwa, które zabraniały wówczas zawodowym sportowcom startowania w zawodach.
W 1953 roku Thorpe zmarł. Trzydzieści lat później, w 1983 r., Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) przywrócił mu medale olimpijskie, wydając repliki. Decyzja ta została podjęta, ponieważ MKOl orzekł, że początkowe usunięcie jego medali miało miejsce ponad 30 dni po zawodach, czyli poza wyznaczonymi ramami czasowymi na takie działania.
Ricka DeMonta
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku pływak zdobył złoto w biegu na 400 metrów stylem dowolnym mężczyzn. Jednak po zawodach Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) cofnął mu medal po wykryciu w jego organizmie śladów substancji zabronionej – efedryny. Substancja ta była zawarta w jego lekach na astmę, co ujawnił w swoich formularzach lekarskich. Niestety nie uzyskał wcześniej zgody komisji lekarskiej MKOl, gdyż nie została ona zatwierdzona przez Komitet Olimpijski USA.
Następnie DeMontowi zakazano udziału w dodatkowych wydarzeniach na igrzyskach w 1972 roku.
Marion Jones
Na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku lekkoatleta zdobył trzy złote i dwa brązowe medale. Podczas tych zawodów odkryto, że jej były małżonek, C.J. Hunter, zażywał sterydy. W 2004 roku Hunter złożył przysięgę, w której stwierdził, że był świadkiem samodzielnego podawania przez Jonesa sterydów w wiosce olimpijskiej. Niemniej jednak Jones odrzuciła te oskarżenia, ponieważ nigdy nie oblała testu na obecność narkotyków.
Siedem lat po Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku Jones przyznała się, że oszukała urzędników federalnych w sprawie stosowania sterydów, składając fałszywą przysięgę w sądzie. Przyznała się do winy w dwóch odrębnych sprawach przed Sądem Okręgowym Stanów Zjednoczonych dla Południowego Okręgu Nowego Jorku: jedna sprawa dotyczyła jej kłamstw podczas śledztwa dotyczącego Bay Area Laboratory Co-operative (laboratorium rozprowadzającego sterydy wśród sportowców), a druga dotyczyła program fałszowania czeków, w ramach którego Jones świadomie zatwierdził fałszywy czek na 25 000 dolarów.
W końcu spędziłem sześć długich miesięcy za kratkami w federalnym zakładzie karnym. Moja wolność miała wysoką cenę; Musiałem zrezygnować nie tylko z mojego cennego amerykańskiego paszportu, ale także tego z pięknego kraju Belize.
Po tym, jak Jones przyznała się do winy, Komitet Olimpijski Stanów Zjednoczonych zażądał od niej zwrotu zdobytych medali. Organizacja oficjalnie odebrała jej medale i zabroniła udziału w igrzyskach w 2008 roku.
Antonio Pettigrew i Jerome Young
Na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku Pettigrew i Young byli częścią zwycięskiej sztafety, która zdobyła złoty medal. Później w 2008 roku ich trener Trevor Graham ujawnił, że Pettigrew był jednym z jego sportowców, którzy zażywali leki zwiększające wydajność. W efekcie stracili medale. Pettigrew przyznał się do zażywania narkotyków i chętnie zwrócił medal.
Po tym, jak Pettigrew przyznał się do swoich błędów, odkryto, że Young również był nieuczciwy w kwestii swoich osiągnięć, ponieważ odebrano mu medal. Wyszło na jaw, że Young był także zamieszany w skandal dopingowy z 1999 roku. W wyniku tych wykroczeń pozbawiono go trwałego zakazu uprawiania sportu.
Lance’a Armstronga
W 2010 roku, po latach debat, amerykańscy śledczy federalni zaczęli badać oskarżenia stawiane Lance’owi Armstrongowi w związku z jego sprawą dopingową podczas Igrzysk Olimpijskich w 2000 roku, co ostatecznie doprowadziło do utraty przez niego trzech zdobytych brązowych medali.
W ramach mojego zaangażowania na rzecz przejrzystości chciałbym podzielić się relacją z wydarzeń, które miały miejsce na przestrzeni dwóch lat. Po poważnym incydencie wszczęto kompleksowe dochodzenie, a ustalenia zostały skrupulatnie udokumentowane w 200-stronicowym raporcie sporządzonym przez Amerykańską Agencję Antydopingową (USADA). Co ciekawe, ani Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI), ani Światowa Agencja Antydopingowa nie zakwestionowały tych ustaleń przedstawionych przez USADA.
W 2013 roku MKOl zwrócił się do Lance’a Armstronga z prośbą o zwrot brązowego medalu po tym, jak przyznał się w tym roku do zażywania środków dopingujących i przeprosił.
Tylera Hamiltona
Na Igrzyskach Olimpijskich w 2004 roku kolarz zdobył złoty medal w jeździe indywidualnej na czas. Jednak po zwycięstwie Hamilton uzyskał pozytywny wynik testu na obecność substancji zwiększających wydajność. Ponieważ jego rezerwowa próbka była przechowywana w stanie zamrożonym, nie było wówczas możliwe potwierdzenie zarzutów dopingowych. W rezultacie Hamilton zachował złoty medal.
Jako były sportowiec mogę wczuć się w trudy, z jakimi musiał się zmierzyć Hamilton w swojej karierze. Serce się łamie, gdy widzisz kogoś, kto miał tak obiecujący start w swoim sporcie, a później został wykolejony przez niepowodzenia i błędy. Później tego samego roku ja również byłbym zdruzgotany, gdybym dowiedział się, że uzyskałem pozytywny wynik testu na obecność zakazanej substancji i zostałem zawieszony w uprawianiu sportu.
W 2011 roku Hamilton przyznał się do używania zabronionych substancji podczas zawodów, po czym zrezygnował ze złotego medalu.
Tysona Gay’a
Na Igrzyskach Olimpijskich w 2012 roku sprinterka zdobyła srebrny medal w sztafecie 4×100 metrów. Jednak już w następnym roku wyszło na jaw, że zażywał nielegalną substancję, co doprowadziło do jego wycofania się z mistrzostw świata w Moskwie. W efekcie amerykańska Agencja Antydopingowa zawiesiła go na rok i odebrała medal.
Jordania Chiles
Na Igrzyskach Olimpijskich w 2024 r. chilijska gimnastyczka początkowo zajęła piąte miejsce. Jednak po tym, jak Zespół USA poprosił o sprawdzenie wyniku gimnastyczki pod kątem złożoności konkretnego skoku, sędziowie zgodzili się i skorygowali wynik. Dzięki temu posunięciu Chile znalazło się na trzecim miejscu, spychając rumuńskie Bărbosu na czwarte miejsce.
Po kilku dniach Team Rumunia skierował zapytanie do Sportowego Sądu Arbitrażowego (CAS) w sprawie zasadności protestu Team USA. CAS ustalił, że dochodzenie USA zostało złożone cztery sekundy po terminie 1 minuty. W konsekwencji tą decyzją Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) unieważnił medal Chilesa.
W świetle orzeczenia CAS w sprawie finału ćwiczeń gimnastycznych kobiet na parkiecie oraz późniejszych dostosowań dokonanych przez Międzynarodową Federację Gimnastyczną, MKOl zdecydował się przyznać Anie Barbosu brązowy medal. Obecnie prowadzimy rozmowy z Narodowym Komitetem Olimpijskim Rumunii w sprawie zorganizowania ceremonii realokacji, jesteśmy także w kontakcie z USOPC w sprawie zwrotu wcześniej przyznanego brązowego medalu.
Po ogłoszeniu Team USA ostro skrytykował tę decyzję i stwierdził, że posiada dowód wideo potwierdzający zatrzymanie przez Chiles jej medalu.
W niedzielę drużyna USA Gymnastics przesłała do Sportowego Sądu Arbitrażowego do spraw sportu list i dowód wideo, z których wynika, że prośba głównego trenera Cecile Landi o przesłuchanie została złożona w terminie 1 minuty określonym przez przepisy FIG, zaledwie 47 sekund po opublikowaniu wyników. W oświadczeniu USA Gymnastics wspomniano również, że zwracają się do CAS o zmianę swojego orzeczenia i przywrócenie brązowego medalu Chile wynoszącego 13,776.
- EUR PLN PROGNOZA
- USD PLN PROGNOZA
- NEAR PROGNOZA. NEAR kryptowaluta
- BONK PROGNOZA. BONK kryptowaluta
- MOODENG PROGNOZA. MOODENG kryptowaluta
- PEPE PROGNOZA. PEPE kryptowaluta
- RENDER PROGNOZA. RENDER kryptowaluta
- DOGE PROGNOZA. DOGE kryptowaluta
- LINK PROGNOZA. LINK kryptowaluta
- Footy WAG Kellie Finlayson w rozdzierającym serce wywiadzie ujawnia prawdę o swojej śmiertelnej chorobie nowotworowej: „Żyję na pożyczonym czasie”
2024-08-13 06:55