Mój feud z Oasis, który doprowadził do tego, że Noel nazwał mnie rudym marudą, a Liam walnął mnie przed 70-tysięczną publicznością

przez

Jako wieloletni mieszkaniec Heaton Park i oddany naśladowca, który był świadkiem wzlotów i upadków tego wspaniałego krajobrazu północnego Manchesteru, nie mogę powstrzymać się od poczucia nostalgii zabarwionej drżeniem, gdy słyszę wiadomość o sensacyjnej trasie powrotnej Oasis.

Wygląda na to, że rodzeństwo Gallagher, które przez tak długi czas pozostawało w sprzeczności, mogło odłożyć na bok dzielące ich różnice. Jednak nawet gdy Oasis planuje ekscytującą trasę koncertową, mój konflikt z Liamem i Noelem pozostaje nierozwiązany.

1. Na scenie przed 70-tysięczną publicznością Liam publicznie mnie poniżył, a Noel napisał post na blogu, w którym określił mnie mianem „tępej, pozbawionej życia skorupy”.

Dowiedziawszy się, że zespół ma zagrać niektóre ze swoich koncertów właśnie tutaj, w Heaton Park w Manchesterze, wywołała powódź wspomnień, ponieważ to właśnie tam 15 lat temu narodził się nasz rozłam.

Muszę podkreślić, że to nie jest sprawa osobista — przynajmniej nie dla mnie. W końcu, choć nie do końca mój Wonderwall, lubię ich muzykę.

Od czerwca 2009 roku zaczęły się zbierać ciemne chmury, kiedy zespół planował wystąpić na trzech koncertach w Heaton Park. Dla tych, którzy nie znają tej lokalizacji, jest to malowniczy park o powierzchni 600 akrów w północnym Manchesterze. Dorastając tam (i nadal tu mieszkając), Heaton Park naznaczył ważne momenty w moim życiu. Od zabaw w dzieciństwie, po względy mojego męża Martina i spacery z wózkami podczas pozbawionych snu spacerów, Heaton Park jest moim sanktuarium od wielu dziesięcioleci.

Jako zagorzały wielbiciel, myśl o molochu z Oazy wkraczającym do tego cennego sanktuarium, wywołała dreszcze po moim kręgosłupie. W tym momencie zostałem zatrudniony jako felietonista „Manchester Evening News” (MEN) i skorzystałem z okazji, aby wyrazić w swoich felietonach moją gwałtowną dezaprobatę, głośno sprzeciwiając się proponowanym koncertom.

„Poza hałaśliwością, bałaganem i tłumami fanów Gallaghera przechadzających się po naszych ulicach do późna w nocy, pijanych papierosami i alkoholem, co na początku sprawiło, że to wydarzenie było tak istotne?” (Ta wersja zachowuje nieformalny ton oryginału, choć jest nieco bardziej formalna.)

Zamiast zastanawiać się nad ich niezadowoleniem z występów na stadionach piłkarskich, spekulowałem, czy może zespół zamiast tego zdecydował się grać na opuszczonej działce. W ten sposób mogliby nie tylko przekształcić obszar w piękniejszy krajobraz, ale także wywrzeć trwały wpływ na społeczność, pozostawiając po sobie dziedzictwo.

Najwyraźniej moja kolumna trafiła w czuły punkt.

4 czerwca 2009 roku podczas pierwszego koncertu Liam wyraził swoje niezadowolenie na scenie przed zagraniem Cigarettes & Alcohol. Głośno zwrócił się do publiczności, mówiąc: „Następną piosenkę chciałbym zadedykować pani Epstein, która pracuje dla Evening News i uważa, że ​​tu nie pasujemy – lesbijce”. (Bardziej konwersacyjnym tonem: Liam okazał swoje niezadowolenie podczas pierwszego koncertu 4 czerwca 2009 roku, przed zagraniem Cigarettes & Alcohol. Krzyknął do publiczności, mówiąc coś w rodzaju: „Chciałbym zadedykować tę następną piosenkę pani B. Epstein z „Evening News”, który uważa, że ​​tu nie pasujemy – lesbijka.”)

Uwierz mi, dźwięk 70 000 ludzi wygwizdujących Twoje imię – usłyszałem to później w nagraniu zamieszczonym na YouTube – jest czymś, co pozostaje w pamięci.

Tego wieczoru o wybuchu Liama ​​dowiedziałam się od mojego nastoletniego syna Sama, który akurat był na koncercie. Nie był szczególnie zainteresowany moimi przemyśleniami na temat parku.

Po powrocie do domu zawołał z góry: „Nawet na koncercie Oasis nie mogę uciec od własnej matki!” (co sugeruje, że matka go śledziła lub przeszkadzała w jego działaniach)

W odpowiedzi na mój artykuł na temat tego wydarzenia wywołało to niezadowolenie drugiego brata Gallagher, co wyraził na swoim osobistym blogu. Tam Noel określił mnie jako „rudowłosą narzekaczkę z MEN, która w ostatnich dniach napisała kilka przeciętnych artykułów”.

W uwagach tych zapewniła, że ​​nie byłoby właściwe, abyśmy – czy to z Londynu, Liverpoolu, Birmingham, Leeds, Glasgow, Tokio, Los Angeles, Mediolanu, czy jakiejkolwiek innej części świata – odwiedzali jej ukochany zakątek Anglii i baw się dobrze, nie powodując bałaganu. Jakie to ponure i gorzkie! Czy zirytowała mnie sprzeczka z Gallagherami? Ani trochę (choć muszę przyznać, że „stary” był nieco ostry). Przypominało to, że nawet legendy rocka potrafią odczuć wpływ ostrych słów.

Powodem do poważnych zaniepokojeń był stan parku po opuszczeniu cyrku Oasis kilka dni później. Dodatkowo warto dodać, że podwórka przed domem lokalnych mieszkańców służyły niestety za prowizoryczne pisuary dla widzów.

Po rozpadzie Oasis kilka miesięcy wcześniej doszło między nami do dalszych kłótni, ale zespół rozpadł się w wyniku sporu pomiędzy Noelem i Liamem w Paryżu. Niemniej jednak incydent ten ustanowił precedens, który doprowadził do tego, że w parku odbyło się później wiele wydarzeń muzycznych na dużą skalę.

Chociaż prawdą jest, że z każdym występem lub wydarzeniem organizacja i sprzątanie wydawały się być coraz lepsze, nie mogłem powstrzymać się od postrzegania tych występów jako wtargnięcia w piękną otwartą przestrzeń i ubolewania, że ​​Oasis zapoczątkowało ten trend.

Ta pętla przywraca wszystko z powrotem, ponieważ w lipcu nadchodzącego roku ponownie zobaczymy zespół w Heaton Park przez pięć wieczorów.

Czy wyrafinowani milionerzy, którzy dawno temu opuścili Manchester, są obojętni na zniechęconą osobę próbującą zachować ważny aspekt naszego wspólnego miasta, Liama ​​i Noela? Sugeruję, żebyście nie rozpamiętywali przeszłych urazów, panowie…

Przedstawiciele Gallagherów odmówili komentarza.

2024-08-30 14:11