Czytając tę rozdzierającą serce historię Barry’ego McGuigana, nie mogłem powstrzymać głębokiego podziwu dla tego człowieka i jego podróży. Jego życie było kolejką górską pełną triumfów i tragedii, a mimo to nadal inspiruje nas swoją odpornością i współczuciem.
Legenda boksu Barry McGuigan, który zyskał sławę dzięki filmowi Jestem gwiazdą… Zabierz mnie stąd!, nadal jest głęboko poruszony niefortunną śmiercią swojego rywala na początku swojej przygody z boksem.
Jako entuzjasta stylu życia mogę wczuć się w przejmujący moment, jakiego doświadczył ceniony były mistrz świata, obecnie 63-letni, podczas poniedziałkowej wieczornej audycji. Ogarnęły go emocje, gdy wspominał przedwczesną śmierć swojej córki Daniki, która w 2019 roku w wieku 33 lat przegrała walkę z rakiem.
Około trzydzieści lat wcześniej McGuigan przeżył kolejny traumatyczny incydent, który zmienił jego życie. Podczas walki w czerwcu 1982 roku w londyńskim hotelu Grosvenor w Mayfair nigeryjski wagi piórkowej Young Ali zapadł w śpiączkę po tym wydarzeniu.
Sześć miesięcy po naszym elektryzującym spotkaniu w pierścieniu Lagas poczułem, że chwytam się życia, przeniesiony z powrotem do tego miasta, które pulsowało energią naszej wspólnej pasji. Jednak los miał inne plany i kiedy leżałem w szpitalnym łóżku, duch, który niegdyś napędzał moje zwycięstwa, ostatecznie poddał się sześć długich miesięcy później.
McGuigan był głęboko poruszony tragedią, podobnie jak Ali (którego prawdziwe nazwisko brzmi Asymin Mustapha), który w tym samym czasie również walczył o swoją ciężarną małżonkę. Jednak w przeciwieństwie do McGuigana i jego partnerki Sandry, którzy powitali w swoim życiu syna Blaina, niestety afrykański bokser nigdy nie miał okazji poznać swojego nowo narodzonego dziecka.
Po tej walce McGuigan rozważał opuszczenie boksu. Kiedy cztery miesiące później wrócił na ring, aby walczyć o tytuł brytyjskiej wagi piórkowej, napotkał trudności, ale ostatecznie wyszedł zwycięsko, zatrzymując Jimmy’ego Duncana w trzeciej rundzie.
Jednak niedługo po ich ciężkiej walce Mustaffa niestety zmarł z powodu ran odniesionych przez McGuigana. To tragiczne wydarzenie mocno zaciążyło na McGuiganie i skłoniło go do refleksji: „To ciężar, który będę dźwigał przez resztę mojego życia.
W swojej autobiografii Cyclone McGuigan opisał, że podczas ich walki odporny Nigeryjczyk wykazał się imponującą regeneracją po otrzymaniu licznych silnych ciosów. Jednak przygotowując się do rozpoczęcia szóstej rundy, McGuigan był pewien, że odniesie zwycięstwo.
Napisał: „Wyszedłem na tę rundę, myśląc: prawda, teraz po niego pójdę.
W tym przypadku Ali zaczął tracić siły, a ja skierowałem potężny prawy sierpowy prosto w jego nos.
„Wcześniej uderzyłem go kilkoma, a on zaczynał uciekać, więc bum, bum… Bam!
Uderzyłem go i reakcja była niesamowita. Zakręciło mu się w głowie i po prostu upadł.
Następnie McGuigan wspomina, jak zauważył, że Ali nie wstał, nawet gdy sędzia policzył do dziesięciu.
Kontynuował: „Lekarze byli na miejscu natychmiast, nie było wtedy ratowników ani noszy.
„Tłumali się przez trzy lub cztery minuty. Zacząłem się zastanawiać, co się dzieje”.
McGuigan wspomniał: „Pewna osoba podeszła do mnie i powiedziała: «Wygląda na to, że to dziecko jest ciężko ranne».
Nie mogłem w to uwierzyć. „Chyba żartujesz” – odpowiedziałem. „Nie” – powiedział – „jest bardzo ciężko ranny”.
McGuigan dodał: „Po prostu pomyślałem: o mój Boże”.
Według Irlandczyka Ali zdołał się podnieść po upadku, choć uważa, że Ali mógł mu pomóc się podnieść, zanim ponownie upadnie.
Początkowo Ali został przewieziony do najbliższego szpitala. Później został przeniesiony do innej placówki na operację, ale z powodu opóźnienia wynik okazał się katastrofalny.
McGuigan stwierdził: „Próbowali przeprowadzić operację Alego, ale nie udało im się zatamować krwawienia. Nie jestem pewien, dlaczego nie są w stanie tego zrobić.
Ali nigdy nie odzyskał przytomności po incydencie, zamiast tego pozostawał w śpiączce. Około miesiąc później przewieźli go z powrotem do Nigerii i podtrzymywali życie za pomocą respiratora”.
Po tym zdarzeniu McGuiganowi trudno było zaakceptować i zrozumieć sytuację. Napisał: „Ludzie uważali mnie za przyjazne dziecko. Wielu mnie polubiło, ale teraz stoję o krok od odebrania komuś życia, a mimo to wszystko było usankcjonowane i uzasadnione.
Skomentował: „Zastanawiałem się: «Jak inni mogliby mnie postrzegać?» Zastanawiałem się, dlaczego to Ali doświadczył tego, a nie ja. Spędziłem dużo czasu w kościele, odmawiając liczne modlitwy.
Cztery miesiące po rozważaniu przejścia na emeryturę McGuigan wrócił na ring, by walczyć z Duncanem. Jednak zaraz po zapewnieniu sobie zwycięstwa uderzyła go druzgocąca wiadomość: młody Ali nie wykazywał żadnych oznak poprawy, a jego rodzina podjęła bolesną decyzję o odłączeniu aparatury podtrzymującej życie. Niestety, 13 grudnia 1982 roku zmarł Młody Ali.
Po niefortunnej bójce McGuigan skutecznie opowiadał się za wprowadzeniem ulepszeń w zakresie bezpieczeństwa przez British Boxing Authority. Środki te obejmowały zapewnienie, że najbliższa placówka neurochirurgii zostanie poinformowana o wszelkich nadchodzących meczach, a w przypadku, gdy bokser odniesie uraz głowy podczas walki, ranny zawodnik zostanie przetransportowany do konkretnego szpitala.
Sprowadzono również ratowników medycznych i ogólnie zwiększoną obecność personelu medycznego.
Około dwa i pół roku po tym wydarzeniu McGuigan emocjonalnie zadedykował swoje zwycięstwo w mistrzostwach świata przeciwko Eusebio Pedrozie młodemu Alemu, przez co zalał się łzami podczas wywiadu ze znanym komentatorem boksu BBC Harrym Carpenterem. Ten wzruszający moment był transmitowany na żywo dla milionów widzów telewizyjnych na całym świecie.
McGuigan powiedział: „To był ważny moment, po prostu, bardzo emocjonalny.
Miało to dla mnie ogromne znaczenie, że podczas mojego największego triumfu mogłem w taki sposób przypomnieć sobie Młodego Alego.
Po wycofaniu się z boksu w 1989 roku McGuigan zaczął pracować jako trener i od tego czasu osiągnął wielki sukces, będąc mentorem mistrzów świata, takich jak Carl Frampton i Josh Taylor.
W nowym wydaniu ten irlandzki mężczyzna ma potencjał, aby włączyć „King of the Jungle” do swoich wyróżnień, co czyni go obecnie wicemistrzem serii ITV1, wyprzedzając nieco Danny’ego Jonesa, członka zespołu McFly.
Podczas poniedziałkowej audycji ujawnił swoją czułość, omawiając z innymi uczestnikami śmierć swojej córki aktorki, co wzruszyło widzów.
Oczy McGuigana zaszkliły się, gdy oznajmił, że Danika przegapiła znaczącą rolę, która mogła być najważniejszym przełomem w jej karierze.
W 2020 roku aktorka zakończyła zdjęcia do roli w thrillerze „Wildfire”, zmarła jednak na niecały rok przed debiutem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto.
Barry wspomniał, że film zebrał pozytywne recenzje po premierze, a Danika włożyła wiele wysiłku, aby osiągnąć swoją pozycję przed śmiercią.
- EUR PLN PROGNOZA
- USD PLN PROGNOZA
- NEAR PROGNOZA. NEAR kryptowaluta
- BONK PROGNOZA. BONK kryptowaluta
- PEPE PROGNOZA. PEPE kryptowaluta
- MOODENG PROGNOZA. MOODENG kryptowaluta
- RENDER PROGNOZA. RENDER kryptowaluta
- PRIME PROGNOZA. PRIME kryptowaluta
- LINK PROGNOZA. LINK kryptowaluta
- ACS PROGNOZA. ACS kryptowaluta
2024-11-19 19:56