Zastanawiając się nad życiem i karierami tych niezwykłych osób, jestem pod wielkim wrażeniem ich odporności, talentu i niezachwianego poświęcenia swojemu rzemiosłu. Janis Ian, występująca na premierze SNL z bólem gardła i gorączką sięgającą 104 stopni, wykazała się niezachwianym spokojem, który świadczy o jej profesjonalizmie i harcie ducha.
Pierwotnie główna obsada Saturday Night Live mogła nie być przygotowana na to, by znaleźć się w centrum uwagi, gdy serial zadebiutował w 1975 roku. Jednak reżyser Jason Reitman uważał, że nakręcenie filmu, który opowiadałby ich zakulisowe historie i osiągnięcia, było już dawno za późno. .
Z okazji doniosłego wydarzenia, jakim jest mój 50. sezon, nie mogę powstrzymać wzruszenia, gdy stoję u progu szerokiej premiery Saturday Night zaplanowanej na 11 października. Ten kultowy program, który jest częścią mojego życia już od 49 lat , po raz pierwszy zagościło na naszych ekranach tego samego dnia, w 1975 roku. Gwiazdorska obsada, w skład której wchodzili Lorne Michaels, Dan Aykroyd, John Belushi, Chevy Chase, Gilda Radner i nie tylko, była o krok od wielkiej sławy, kiedy to wyprodukowała. komedia napędzająca życie. Nie mogę się doczekać, aby ponownie zanurzyć się w tę nostalgiczną podróż!
Początkowo twórcy programu Saturday Night Live (SNL) nie przejmowali się zbytnio jego przyszłym wpływem, jak twierdzi Chase, który był pełnoetatowym członkiem obsady wyłącznie w sezonie inauguracyjnym programu.
Jako oddany fan zawsze starałem się pozostać wierny sobie, a jeśli moje działania wywołują u Ciebie śmiech, to fantastycznie! Będziesz dzielić się swoją rozrywką z innymi, a kiedy w przyszłości będą się śmiać, będzie to z mojego powodu.
W zasadzie tak też obecnie szkice stają się wirusowe, dopiero teraz, gdy mamy Internet.
Film Saturday Night nieco wyolbrzymia ilość dramatów, które miały miejsce w ciągu 90 minut przed pierwszym w historii odcinkiem tak zwanego wówczas Sobotniego wieczoru NBC (ABC uruchomiło Saturday Night Live z Howardem Cosellem 20 września 1975; trwało to tylko jeden sezon, dzięki czemu gwiazda Bill Murray dołączyła do programu NBC). Jednak dramatyczne sceny filmu oparte są na prawdziwych wydarzeniach.
Gil Kenan i ja rozmawialiśmy szczegółowo ze wszystkimi, którzy byli obecni w budynku 11 października 1975 roku podczas realizacji naszego filmu. Anegdot na temat fabuły było mnóstwo – relacjonował Rushfield dziennikowi „The Ankler” przed premierą. Krążyło niezliczona ilość opowieści o cudownym połączeniu tej produkcji w ostatniej chwili, a wszystkie były intrygujące, nieoczekiwane, zabawne i zaliczały się do kategorii: „Nie uwierzyłbyś, co wydarzyło się wtedy.
Jako ekspert ds. stylu życia z radością dzielę się informacją, że do tej nadchodzącej produkcji zebrano wyjątkową obsadę. W roli twórcy SNL, Michaelsa, występuje Gabriel LaBelle. Dylan O’Brien ożywi Dana Aykroyda, a Matthew Rhys wcieli się w pierwszego gospodarza, George’a Carlina. Na koniec Kaia Gerber wciela się w Jacqueline Carlin, która nie jest z nim spokrewniona w tej fabule. Każdy aktor został starannie wybrany, aby zapewnić urzekający i autentyczny występ.
Bez dalszej zwłoki, prosto z tego miejsca, obsada „Saturday Night” zmierzy się z prawdziwymi twórcami, z którymi się mierzył: oryginalnymi gwiazdami „SNL”.
Urodzony w Toronto Lorne Michaels miał zaledwie 30 lat, kiedy uruchomił Saturday Night Live w Studio 8H pod adresem 30 Rockefeller Plaza. Z wyjątkiem przerwy w latach 1980–1985, od tego czasu był producentem wykonawczym serialu i osobą kierującą za kulisami.
Kiedy w 27. sezonie SNL wkraczałem w wiek nastolatka, w 2002 r. w Vancouver urodził się młody talent o imieniu Gabriel LaBelle, który wcielił się w postać inspirowaną Stevenem Spielbergiem w filmie reżysera „Fabelmanowie” z 2022 r., urodził się w Vancouver w 2002 r. Mimo że nie odkrył Michaelsa dopóki nie zagłębiłem się w wir YouTube, mimo wszystko pozostawałem głęboko zakorzeniony w jego wpływie.
W rozmowie z IndieWire LaBelle wspomniała, że często omawiano Lorne’a, jego rolę w SNL lub powiązane historie, a także spostrzeżenia na temat zatrudniania, wyciągnięte wnioski i osobiste wrażenia. Przypominało to plotkę z czasów liceum, być może nawet przypominającą okres pandemii, co może wyjaśniać, dlaczego miał tak dużo wolnego czasu w ciągu dnia na oglądaniu YouTube.
Obejrzał mnóstwo wywiadów, ale nie spotkał Michaelsa przed objęciem tej roli. W swoich badaniach „skupiłem się na tym, jak dotarł do tego miejsca w swoim życiu” – powiedział LaBelle – „w jaki sposób zgromadził utalentowanych ludzi, z którymi miał współpracować, i co zrobił w swojej karierze zawodowej, aby dostać się do tego miejsca” – powiedział LaBelle. ten punkt mocy.”
Chociaż Michael jest uznawany za jedynego twórcę Saturday Night Live, jego pierwsza żona, Rosie Shuster, odegrała kluczową rolę w uruchomieniu programu. Podzieliła się nawet nagrodą Emmy za scenariusz do roku 1976 ze swoim ówczesnym mężem i innymi osobami za odcinek pierwszego sezonu prowadzony przez Elliotta Goulda.
W programie Saturday Night Shuster wdał się w pozamałżeński romans z oryginalnym członkiem obsady SNL Danem Aykroydem. W tym samym czasie Aykroyd spotykał się z Laraine Newman, a wcześniej był z Gildą Radner. Reżyser Jason Reitman żartobliwie wspomniał córkom Aykroyda, że znaczna liczba kobiet była romantycznie związana z Aykroydem podczas jego pobytu w SNL. Rachel Sennott, która pojawiła się także w Bodies Bodies Bodies u boku współczesnej gwiazdy SNL Pete’a Davidsona, zagrała rolę Shustera.
Nic z tego nie było tajemnicą, a reżyser John Landis wspomina w ustnej historii z 2002 roku Live From New York, jak John Belushi przedstawił go Shusterowi jako „Żona Lorne’a i dziewczyna Danny’ego”. To prawda.
Shuster i Michaels rozwiedli się w 1980 r., ale ona pozostawała związana z SNL do 1988 r.
Sennott stwierdziła, że rozmowa przez telefon z Shuster była niezwykle ekscytująca, jak podzieliła się z Rotten Tomatoes, ponieważ Shuster była kluczową postacią w tworzeniu Saturday Night Live i niewiele osób jest świadomych jej osiągnięć. Nie mogę się doczekać, aż podzielę się jej wciągającą historią.
„Zachowuje spokój w obliczu stresu, a tego ja nie posiadam.
Gilda Radner była pierwszą z siedmiu oryginalnych „Not Ready for Prime Time Players” wybranych do programu Saturday Night w telewizji NBC, który został tak nazwany, ponieważ program ABC Saturday Night Live z Howardem Cosellem miał rotacyjną obsadę zwaną „Prime Time Players”. sugerując, że byli gotowi na najwyższy czas. Mówiąc prościej, Gilda Radner była pierwszą z siedmiu gwiazd znanych jako „Not Ready for Prime Time Players”, które zostały wybrane do programu „Saturday Night” stacji NBC, którego nazwa wzięła się od programu „Saturday Night Live” stacji ABC z Howardem Cosellem, który miał rotacyjną antenę. obsada zwana „Prime Time Players”, co sugeruje, że byli gotowi na występ w wielkiej telewizji.
Po swoim pierwszym profesjonalnym występie aktorskim w kanadyjskiej produkcji Godspell z 1972 r., gdzie występowała u boku Martina Shorta, Eugene’a Levy’ego i Paula Shaffera jako dyrektor muzyczny, stała się częścią grupy komediowej Second City z siedzibą w Toronto, znanej z Chicago.
Wyznała, że wydawało się, że jej kariera przyszła do niej, a nie coś, za czym aktywnie podążała; zostało to udostępnione podczas wywiadu dla Cinema Showcase WPBA-Atlanta w 1986 roku.
Według Radnera tym, co wyróżniało początkową obsadę SNL, był fakt, że nie było innych zespołów, z którymi można by konkurować. Program nie był jeszcze dobrze znany, nie był sławny i na pewno nie był świetny w ciągu pierwszych kilku lat. Nauczyli się jednak, jak to zrobić.
W 1982 roku Radner zakończyła swoje dwuletnie małżeństwo z G.E. Smith, znany z bycia członkiem zespołu „Saturday Night Live”. Później w 1984 roku poślubiła Gene’a Wildera i pozostała z nim aż do śmierci z powodu raka jajnika w wieku 42 lat w 1989 roku.
Jak podzieliła się z Fox News Digital, Ella Hunt spędziła wspaniałe cztery miesiące, przygotowując się do roli ikony komedii. Spędzała czas w domu ze swoimi kotami, oglądając zabawne filmy z Gildą i próbując naśladować jej poczucie humoru, czerpiąc z części jej esencji. Jej przyjaciele byli wspaniałym pomocnikiem w rozmowie… a ona po prostu starała się być zabawna, jak wiesz?
Początkowo Michael zaprosił Chevy’ego Chase’a jako scenarzystę – propozycja ta została odrzucona przez początkującego aktora, który pisał już scenariusz do programu Smothers Brothers Show, ale później zmienił zdanie.
Początkowy prezenter „Weekend Update” okazał się pierwszą dużą sensacją w Saturday Night Live, odchodząc po jednym sezonie, aby rozpocząć karierę filmową. Zaczęło się to w 1978 roku filmem Foul Play, w którym zagrał z Goldie Hawn. Jednak dopiero w latach 80. naprawdę odnalazł swój komediowy charakter, wypuszczając serie filmów, takie jak „Caddyshack”, „National Lampoon’s Vacation”, „Fletch”, „Spies Like Us”, „¡Three Amigos!” i „Zabawna farma.
Kiedy SNL wyemitowało po raz pierwszy, „Przynajmniej ja i Lorne przygotowaliśmy się już na dalszy rozwój wydarzeń” – wspomina Chase w 2024 r. dla „New York Timesa”. „Wystawianie programu bez dokładnych prób było dla nas nie do pomyślenia.
Aby zmierzyć się z wymagającą rolą Chase’a granego przez Cory’ego Michaela Smitha, sięgnął po debiutancki film aktora po jego występie w Saturday Night Live, próbując odkryć o nim więcej warstwa po warstwie.
Badając historię tego aktora, z uwagą obserwowałem jego osobowość zarówno na ekranie, jak i poza nim. Szczególnie interesowało mnie odkrywanie momentów lęku lub bezbronności, które często odkrywałem podczas rozmów kwalifikacyjnych. Jednak w filmie „Foul Play” zauważyłem w nim wyraźną cechę, różniącą się od innych produkcji. Biorąc pod uwagę, że był to jego debiut pełnometrażowy, można było wyczuć, jak zagłębia się w nowe doświadczenia i pracuje nad różnymi rzeczami.
Jako nastolatek Dan Aykroyd wystąpił u boku Michaelsa w krótkim kanadyjskim programie „The Hart and Lorne Terrific Hour”. Następnie dołączył do trupy Second City w Toronto. Później poszedł na przesłuchanie do SNL.
Wspominał w Live From New York, że brał udział w licznych przesłuchaniach. Mimo że początkowo nie dostał tej roli, udał się z Toronto do Pasadeny w Kalifornii, aby zagrać w Second City. Tydzień później Michaels wezwał go z powrotem do Nowego Jorku. Po przybyciu na miejsce Aykroyd zastał duże zgromadzenie aspirujących wykonawców. Z pewnością opowiadał, jak przełamał linię i odważnie wszedł do pokoju, ponieważ znał Lorne z Kanady i czuł się na tyle komfortowo, że mógł podejść do niego bezpośrednio.
Po czterech sezonach zaczęły pojawiać się w nim role filmowe, takie jak The Blues Brothers, Trading Places, Ghostbusters.
Dylan O’Brien oświadczył Men’s Health, że gra w Aykroyda jest „otwarta na indywidualną interpretację”. Wyjaśnił, mówiąc, że Reitman zachęcał każdego aktora do przedstawienia własnej wersji tej postaci, co może stanowić wyzwanie, ponieważ łatwo jest popaść w naśladownictwo, jeśli zbytnio się skupisz. Jednak O’Brien powiedział, że po prostu zrobił to, co myślał, że Aykroyd będzie, na podstawie jego wywiadów i występów.
O’Brien zauważył: „Jego umiejętności improwizacji i komizmu są niezwykle skrupulatne. Po rozmowie z nim mój podziw dla jego błyskotliwości znacznie wzrósł.
Według Reitmana pragnął, aby aktor ucieleśniał wyraźnie czarujący urok Aykroyda, jak to wyraził w rozmowie z THR.
Jane Curtin, doświadczona artystka występująca w reklamach i bostońskiej grupie improwizującej The Proposition, pomyślnie dostała się na przesłuchanie do Saturday Night Live w 1975 roku. Jednak po zapewnieniu sobie miejsca w programie miała trudności z autopromocją.
W wywiadzie dla „New York Timesa” była gwiazda 30 Rock From the Sun wyjaśniła, że była ogólnie powściągliwa i pozostawała niezauważona. Przyznała: „Nie wiedziałam, jak się sprzedać. Nie musiałam tego robić wcześniej w życiu”. Rozumowała jednak: „Skoro przyjęli mnie na pokład i płacą mi, głupotą byłoby z ich strony nie wykorzystać moich talentów.
Kim Matula, dobrze zaznajomiona z pracą Curtina w Saturday Night Live, przyznała, że ze względu na swoją wcześniejszą wiedzę przeprowadziła jedynie skromną liczbę dodatkowych badań. Podzieliła się tą informacją z SoapHub.
Matula wspomniał, że oglądał już występ Jane Curtin z wydarzenia otwarcia. To dało mu poczucie zażyłości, jakby chciał powiedzieć: „Rozumiem, jak Jane przedstawia się na tym szkicu”. Był zachwycony perspektywą zaprezentowania jej wyjątkowego stylu przekazu.
Z mojej perspektywy, jako ekspertki od stylu życia, tym, co naprawdę wyróżniało Jane z tłumu, była jej rola „hetero mężczyzny”, kluczowego elementu każdego komediowego duetu. Tak jak klaun potrzebuje heteroseksualnego mężczyzny, aby stworzyć kontrast i zabawne momenty, Jane po mistrzowsku odegrała tę kluczową rolę. Bez niej te pamiętne sceny nie istniałyby.
Przez przypadek Curtin był członkiem obsady NBC wyznaczonym do obowiązków prasowych przed debiutem serialu. Jak wspomina w Live From New York: „Byłam jedyną osobą, o którą się nie martwili. Byli pewni, że nie zachowam się źle ani nie zepsuję jedzenia.
W filmie z 1993 roku wyprodukowanym przez Michaelsa ona i Aykroyd przedstawili na dużym ekranie swoje postacie z Coneheads z Saturday Night Live.
Laraine Newman, znana ze swoich krytycznych komentarzy do „Niedźwiedzia” i matka Hannah Einbinder, znanej z roli w „Hacks”, była oryginalną członkinią grupy improwizacyjnej The Groundlings z Los Angeles. Później została zaproszona do udziału w programie Saturday Night Live zespołu Michaels.
Wtedy, gdy Lorne przedstawił swój pomysł, wydawało mu się to urzekającym połączeniem „60 minut” i nieznanej grupy komediowej Monty Python. Jednak ślepo ufając geniuszowi Lorne, z zapałem wskoczyłem na pokład, nie wiedziałem, że ta współpraca ostatecznie ukształtuje oblicze Saturday Night Live, jakie znamy dzisiaj.
Przystępując do pierwszego występu, zwróciła uwagę, że była to nocna zmiana i że było to coś świeżego, co sprawiało, że było mało prawdopodobne, że ktokolwiek będzie nas oglądał. W efekcie mieliśmy wrażenie, że byliśmy raczej niezauważeni.
Po obejrzeniu Saturday Night Newman oświadczyła w X, że to dla niej zaszczyt mieć tak „utalentowanego aktora” wcielającego się w jej postać (ponieważ Fairn, pochodząca z Liverpoolu, po raz pierwszy pojawia się w film amerykański).
Po obejrzeniu filmu SNL zabrakło mi słów, aby opisać to, co czuję. Mogę jednak śmiało powiedzieć, że była niesamowicie wciągająca, ze względu na szybką akcję i znakomity scenariusz. Reżyseria była wyjątkowa, a gra aktorska na najwyższym poziomie.
Matt Wood, mężczyzna z wieloletnim marzeniem, którego początki sięgają prawdopodobnie lat młodzieńczych, często wyrażał swoje nadzieje związane z filmem z Johnem Belushim, wierząc, że będzie idealny do tej roli. Podzielił się tym reżyser Reitman podczas rozmowy z The Hollywood Reporter, wyjaśniając decyzję o obsadzeniu stosunkowo niedoświadczonego Wooda w jego debiutanckim filmie studyjnym, który wcześniej występował na Broadwayu w musicalu SpongeBob SquarePants.
Jako ekspert ds. stylu życia ująłbym to w następujący sposób: „John mógł wydawać się okrągły, ale był zaskakująco zwinny i żwawy, a kluczowa część jego atletyzmu polega na umiejętności szybkiego i mocnego chwytania chwil” – zauważył Reitman . „To, co wyróżnia Matta, to jego naturalny talent do robienia tego od samego początku. Ta umiejętność, bardziej niż jakakolwiek inna, zaszczepiła w nas poczucie pewności.
Jako oddany wielbiciel chciałbym podzielić się faktem, że kultowa postać Belushi – człowiek, zagadka, ponadczasowa legenda – znała Aykroyda podczas ich dni w Second City. Jednak to dynamiczny duet Chase’a i inauguracyjnego głównego scenarzysty SNL, Michaela O’Donoghue, stanął w obronie energicznego showmana zespołu Michaels (twórców Saturday Night Live).
W Saturday Night Live wcielił się w hałaśliwego członka bractwa Bluto w kultowym filmie Animal House (1978). Zagrał także u boku Aykroyda w The Blues Brothers, zanim w 1982 roku w wieku zaledwie 33 lat zmarł w wyniku przypadkowego przedawkowania narkotyków.
Jako oddany wielbiciel pozwolę sobie podzielić się swoją opinią: Dawno, dawno temu ja – artysta z wykształceniem Juilliard – pilnie uczyłem w szkołach, ale los miał inne plany, kiedy zostałem zatrudniony jako scenarzysta legendarnego programu Saturday Night Live (SNL ). Wszechświat musiał się do mnie uśmiechać, bo wkrótce potem zostałem zaproszony na przesłuchanie do obsady.
W 2021 roku poinformował THR, że w jego przesłuchaniu bierze udział on i Gilda. Lorne Michaels dał im scenę: zagrał taksówkarza przywożącego do miasta gościa, którego grała Gilda. Oszukał ją w tym scenariuszu, rozśmieszając wszystkich. Możliwości aktorskie Gildy były niezwykłe. Rywalizował z nią w tym przedstawieniu, ale ostatecznie pomogło mu to dostać tę pracę. Następnie Lorne Michaels powiedział: „Jesteś zatrudniony.
Po spędzeniu pięciu burzliwych lat w Saturday Night Live (przyznając się do narobienia sobie wielu wrogów), od tego czasu pojawił się w wielu filmach i serialach telewizyjnych, począwszy od Murder, She Wrote i The Love Boat, po Martina i Ostry dyżur. do „2 Broke Girls” i „Jak poznałem waszą matkę”.
Przed omówieniem swoich doświadczeń z SNL z oryginalną obsadą Lamorne Morris przyznał, że „akcja była taka, że Garrett był jedynym czarnym członkiem obsady”, jak podzielił się z THR we wrześniu. „Wielu pisarzy miało uprzedzenia rasowe, a humor skłaniał się ku stylowi, który nie był dla niego całkowicie wygodny.
Aktor znany z „New Girl” pewnego razu żartobliwie odniósł się do starszej aktorki, jakby byli ojcem i synem, tłumacząc, że ich kariery są uderzająco podobne. Często nazywano go „czarnym człowiekiem z tego programu” – stwierdził.
We wrześniu Lamorne, nagrodzony nagrodą Emmy za pracę nad filmem Fargo, połączył siły z weteranem SNL Leslie Jonesem, aby wręczyć Garrettowi nagrodę Hollywood Legacy Award podczas American Black Film Festival Honors 2024.
Od samego początku obecne były wszystkie marki komediowe, czego dowodem był debiut Saturday Night Live, w którym wystąpił enigmatyczny Andy Kaufman, mało znany jeszcze ze sławy Taxi. (Był na przesłuchaniu do obsady, ale nie został wybrany.)
Jim Henson stworzył segmenty lalek dla dorosłych zatytułowane „Kraina Gorch” podczas inauguracyjnego sezonu Saturday Night Live. Następnie pochłonął się produkcją The Muppet Show, którego premiera odbyła się w 1976 roku na antenie ABC.
Jako zagorzały wielbiciel, pozwólcie, że podzielę się fascynującą ciekawostką: wizjoner, choć wysoki na zaledwie 6 stóp i 3 stopy, odegrał rolę Hensona skrojoną na miarę Nicholasa Brauna, mierzącego imponujące 6 stóp i 7 cali, który zagościł na naszych ekranach jako absolwent „Sukcesji”. Pierwotnie Benny Safdie, zagorzały entuzjasta Kaufmana, miał wcielić się w komika, ale nieprzewidziane okoliczności skłoniły go do wycofania się. Na ostatnie tygodnie przed rozpoczęciem zdjęć w Atlancie reżyser Reitman złożył Braunowi ofertę podwójnej roli i mogę sobie tylko wyobrazić podekscytowanie, jakie musiało przez niego przepłynąć!
Jako koneser stylu życia byłem głęboko zaintrygowany życiem dwóch osób – Brauna i Kaufmana. W moich poszukiwaniach wiedzy żarłocznie pochłaniałem wywiady i odkryłem, że było ich mniej w przypadku Kaufmana, który tragicznie stracił życie na raka płuc w wieku zaledwie 35 lat.
Według Brauna Henson wydawał się mieć mniej energii, co kontrastuje z energetyczną naturą jego lalek, jak podzielił się z Vanity Fair. Z drugiej strony Kaufmana, który miał swój pierwszy występ w telewizji, opisywano jako osobę enigmatyczną.
Braun stwierdził: „Jest jasne, że przybył ze swoją zwykłą intensywnością i jak zawsze był oddany swojemu występowi. Co ciekawe, nigdy nie zawahał się podczas wykonywania żadnego ze swoich występów.
W 1974 roku Dick Ebersol rozpoczął pracę w NBC, obejmując stanowisko dyrektora ds. programów weekendowych późnym wieczorem. Jego misją było odkrycie programu, który zastąpiłby sobotni przedział czasowy, wypełniony wcześniej powtórkami „The Tonight Show Starring Johnny Carson”.
Eksplorując Stany Zjednoczone i Kanadę w poszukiwaniu obiecujących talentów, podziwiał Michaelsa, ale nie podobał mu się jego występ przypominający Kentucky Fried Theatre. Ebersol chciał zrekrutować Richarda Pryora, ale gdy to nie zadziałało, zwrócił się do NBC, stwierdzając, że znalazł idealnego producenta.
Jak wyjaśnił Ebersol w książce „SNL Oral History: Live From New York” z 2002 roku, przez około dziewięć do dziesięciu dni opracowywano ogólny pomysł na konstrukcję. Obejmowało to rotacyjną obsadę siedmiu aktorów, zespół scenarzystów, skecze i próbne reklamy.
Podczas pięcioletniej przerwy w pracy Michaela w SNL w latach 80. Ebersol pełnił funkcję producenta wykonawczego. Po kilkuletnim opuszczeniu NBC, wrócił do sieci w 1989 roku i piastował funkcję prezesa NBC Sports do 2011 roku.
Cooper Hoffman, aktorski nowicjusz i syn zmarłego Philipa Seymoura Hoffmana, wciela się w rolę w wydanym w 2021 roku filmie „Licorice Pizza” w reżyserii Paula Thomasa Andersona, który jest partnerem Mayi Rudolph, wciela się w postać mistrza Saturday Night Live często skłóconego ze swoim twórcą .
Jako koneser stylu życia mocno wierzę, że Dick darzy serial i samego Lorne’a głębokim uczuciem. Trudno jest utrzymać miłość, gdy ktoś jest z tobą stale w sprzeczności i niestety, takie było moje doświadczenie podczas naszych interakcji. Niezależnie od tego, jak mnie traktował, moje uczucia do niego pozostały niezachwiane.
George Carlin był pierwszym gospodarzem programu Saturday Night Live, gdzie przede wszystkim przedstawił program i występował w stand-upach, zamiast brać udział w jakichkolwiek skeczach lub segmentach.
Kelly Carlin podzieliła się z „New York Timesem”, że jej przełomowy ojciec w czasie premiery SNL ustanowił już precedens prawny swoim aktem „siedmiu wulgarnych słów” (później Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznał, że nie jest on obsceniczny). Wyjaśniła: „W latach 60. miał świadomość, że zabawia rodziców osób, z którymi naprawdę się łączy. W 1975 roku 38-letni wiek byłby postrzegany jako przeciwnik. Jednak w pełni rozumiał chęć obsady i scenarzystów, aby zakwestionować status quo.
Początkowo Kelly nie zdawała sobie sprawy, że w filmie pojawił się jej ojciec. W usuniętym już poście (jak wspomniał LateNighter) stwierdziła: „Uważam za dość dziwne, że ten film skupia się wokół pierwszego nagrania SNL, a mimo to gospodarza tego wieczoru nie ma w programie Wiem, że w tym tygodniu zażywał dużo kokainy, ale wiem, że był na nagraniu!
Od Kumaila Nanjianiego szybko dowiedziałem się, że w postać zmarłego komika wcieli się Matthew Rhys, wielokrotny zdobywca nagrody Emmy z serialu „The Americans”. Jej odpowiedź brzmiała: „Wow, och! Jest fantastyczny.
Jacqueline Carlin, niepowiązana z gospodarzem dzisiejszego wieczoru, była zaręczona z Chevy Chase, kiedy po raz pierwszy wyemitowano program „Saturday Night Live”. Później pobrali się w 1986 roku, czyniąc ją swoją drugą żoną. Wystąpiła w Saturday Night Live kilka razy od 1975 do 1976, włączając w to nierozpoznaną rolę w pierwszym odcinku.
Po rozwodzie z Chase w 1980 roku wyszła za mąż za Terry’ego Melchera, producenta muzycznego, który jest także synem Doris Day. Razem z Terrym byli współwłaścicielami Cypress Inn, znanego lokalu zlokalizowanego w Carmel w Kalifornii.
Kiedy Carlin zmarła w 2021 r., pozostawił po niej syna Ryana Melchera.
23-letnia Gerber, która była już modelką, nie potrzebowała zmian pod tym względem, ale chciała odświeżyć swoją wiedzę o Saturday Night Live. Przypadkowo kręciła film „Palm Royale” u boku Kristen Wiig i wykorzystała okazję, aby zadać jej pytanie na ten temat.
W przerwach między zdjęciami Gerber często pytała: „Czy możesz podzielić się ze mną swoimi opowieściami?” – dzieliła się z Entertainment Tonight w marcu. Podziwiając pracę Kristen przy „Bółkach”, nie mogła się doczekać ponownego spotkania ze swoim kolegą z serialu, Sennottem. Wyznała również, że uważa talent Kristen za wyjątkowy i jest zachwycona możliwością powrotu do lat 70.
Michael O’Donoghue, który był współtwórcą słynnego magazynu komediowego „National Lampoon”, był pierwszym głównym scenarzystą Saturday Night Live (SNL). To on wypowiedział pierwsze słowa w serialu podczas jego debiutu, w zimnym wstępie odcinka „The Wolverines”, zwracając się do Johna Belushiego, mówiąc: „Dobry wieczór”. (Jednakże należy zauważyć, że zanim to powiedział, w rzeczywistości powiedział: „Powtarzajcie za mną: chciałbym nakarmić rosomaki swoimi opuszkami palców.”)
Zagroził też, że wywróci program do góry nogami.
W 2022 roku Bob Tischler, były pisarz SNL, przypomniał O’Donoghue w Cracked , mówiąc, że czasami traci kontrolę. Niszczył rzeczy, wpadał w złość i krzyczał. Kiedy to się zdarzało, ludzie unikali go ze względu na jego zmienny charakter. Michael miał historię napiętych relacji z tymi, którzy podeszli zbyt blisko, ostatecznie w pewnym momencie dodając ich do swojej listy wrogów.
W 2021 roku Garrett Morris odniósł się do O’Donoghue jako osoby o rasistowskich poglądach, dzieląc się z THR informacją, że zmarły pisarz wyraził dyskomfort, gdy Morris zaproponował przedstawienie lekarza na szkicu, stwierdzając, że „ludzie byliby zaskoczeni czarnym czarnoskórym lekarz.
Aktor, związany z National Lampoon, przyznał, że błędnie przyjął pewne przyszłościowe założenia, których powinien był unikać.
Jako ekspert ds. stylu życia ująłbym to w ten sposób: w latach 1977–1995 od czasu do czasu pojawiałem się na scenie w Saturday Night Live, ale moim prawdziwym powołaniem była rola jednego z założycieli programu. W tym czasie mój partner kreatywny, Tom Davis i ja dzieliliśmy się pensją praktykanta w wysokości 350 dolarów tygodniowo. Byliśmy kumplami ze szkoły średniej z Minnesoty i nawiązaliśmy przyjaźń, która ukształtowała nasze wspólne kariery.
W książce Na żywo z Nowego Jorku Franken wspomina, że zarówno on, jak i Davis byli jedynymi autorami, których Michaels zatrudnił bez uprzedniego zobaczenia ich prac. Dodał: „Wierzyliśmy, że gdyby nas spotkał, moglibyśmy nie otrzymać tej pracy.
Zamiast być pisarzami komedii, jak wspomniał Franken, zaprezentowali zbiór pomysłów dla telewizji – satyrę na wiadomości, parodię reklam i kilka skeczy.
W marcu, kiedy ogłoszono, że Taylor Gray zostanie obsadzona w tej roli, udostępnił na Instagramie: „To początek mojej długiej politycznej podróży dla senatora… jestem podekscytowany możliwością bycia częścią tej niesamowitej historii wraz z Alem Frankenem i moimi przyjaciółmi. partner [Mcabe Gregg] jako Tom Davis #SNL1975.
Jeśli chodzi o portretowanie kogoś, kto nadal jest aktywny w sferze publicznej, Gray wskazał, że musiałby po prostu dostosować się do wszelkiej krytyki jego występu.
Jako entuzjasta stylu życia uważam, że niektórzy ludzie przyjmą go całym sercem, podczas gdy inni mogą go dokładnie przeanalizować. Jednak właśnie ta różnorodność opinii sprawia, że jest to fascynujące! Każda osoba wnosi swoją wyjątkową perspektywę, co dodaje emocji temu doświadczeniu.
W 1976 roku Davis i Franken wraz z Michaelsem, Shusterem, Chase i innymi zdobyli nagrodę Emmy za swój wysiłek pisarski. Od początku odegrali znaczącą rolę w budowaniu atmosfery serialu, a kiedy w końcu pojawili się na ekranie, przedstawili się jako pełna humoru para.
Davis pisywał scenariusze dla Saturday Night Live z przerwami aż do 2004 roku, ale on i Franken (którzy łącznie otrzymali jeszcze trzy nagrody Emmy) zawarli swój profesjonalny sojusz w 1990 roku. (Franken zawsze szybko wyraża uznanie dla Davisa, gdy dyskusje kierują się ku jego dniom w SNL).
Davis, który opisał swoje zmagania w swojej książce z 2009 roku zatytułowanej „Trzydzieści dziewięć lat utraty pamięci krótkotrwałej”, wyjaśnił magazynowi Roll, że nadużywanie substancji psychoaktywnych rzeczywiście stanowiło poważny problem w ich związku. Dodał, że rozstali się w 1990 roku, ale wydaje się, że nie ma zgody co do przyczyny. Al twierdzi, że było to spowodowane zażywaniem narkotyków, jednak księgowy Davisa powiedział coś innego.
Z miłością opisywał dni spędzone w SNL, brodawki i tak dalej, a Michaels był na jego przyjęciu poświęconym książce.
Davis stwierdził: „Wyraziłem mu miłość, a on odwzajemnił. Zajmuje znaczącą pozycję w Saturday Night Live i odegrał kluczową rolę w ukształtowaniu mojego życia; jestem naprawdę wdzięczny za wszystko, co zrobił.
W 2009 roku Franken, wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych, serdecznie pożegnał się z parlamentu po śmierci Davisa w wieku 59 lat na raka.
11 października 1975 roku w serialu miał zadebiutować Billy Crystal, wówczas początkujący komik z Nowego Jorku. Niestety ze względu na ograniczenia czasowe nie znalazł się niestety w ostatecznym składzie tego dnia. Później, w sezonie 1984-1985, wyprodukowanym przez firmę Ebersol, Crystal stała się cenionym członkiem obsady.
W programie telewizyjnym Na żywo z Nowego Jorku Crystal pamiętała, jak czuła się zdenerwowana, gdy dowiedziała się, że ktoś ją uderzył. Nie chciał jednak, żeby ludzie myśleli, że to on w gniewie opuścił program.
Nicholas Podany początkowo brał udział w przesłuchaniu, aby zagrać Aykroyda, wykonującego dobrze znaną scenę „Super Bass-o-matic”. Później czytał także o roli Michaelsa i otrzymał oddzwonienie, jednak dotyczyło to możliwości obsadzenia go w roli Crystal.
Witam jutro! absolwentka niedawno po raz pierwszy obejrzała monolog Crystal z 1980 roku i po raz pierwszy obejrzała film Kiedy Harry poznał Sally.
Jako znawca stylu życia pozwolę sobie podzielić się zabawnym wyznaniem: przed tym spotkaniem znałem go jedynie dzięki filmowi „Monsters Inc.” Przyznałem się do tego „The Hollywood Reporter”, gdy uznali, że ze względu na moje wrażenia jestem wielkim fanem Crystal. Aby udoskonalić jego głos, wyjaśniłem, że musisz wyeliminować bas z głosu i wysunąć go z nosa i zatok, a następnie dodać do niego dialekt nowojorski.
Po wybraniu do tej roli Reitman odradził mu dalsze zagłębianie się w badania, ale Podany mimo wszystko przeprowadził szeroko zakrojone badania.
Krótko mówiąc, jego przesłanie było następujące: „Niech ta opowieść posłuży jako przypomnienie: nigdy się nie poddawaj. Bez wątpienia spotkasz się z licznymi odrzuceniami, nawet ktoś taki jak Billy Crystal stanął w obliczu stanowczego, stanowczego „nie”, ale wytrwałość jest kluczem.
Billy Preston przeszedł do historii jako pierwszy wykonawca muzyczny w programie Saturday Night Live. Po pierwszym skeczu zagrał „Nothing From Nothing”, a program zakończył „Fancy Lady”.
W 2006 roku Preston zmarł, ale zespół odpowiedzialny za „Saturday Night” był zdeterminowany zebrać jak najwięcej poufnych informacji. Jak Reitman wyjaśnił THR: „Skontaktowaliśmy się z każdym żyjącym członkiem obsady, każdym pisarzem, pracownikami działu artystycznego, specjalistami od kostiumów, fryzur i makijażu, stronami NBC, a nawet członkami zespołu Billy’ego Prestona – w zasadzie każdym, kogo udało nam się znaleźć.
Jon Batiste, który skomponował muzykę do filmu zgodnie z życzeniem Reitmana (który chciał, aby film prawie się rozpadał, a jednocześnie był niesamowicie chaotyczny), entuzjastycznie przyjął rolę Prestona.
Batiste powiedział Rolling Stone, że wydawało się, że przez całą podróż prowadził go duch, więc zaczął oglądać jego filmy i zastanawiać się nad sposobem, w jaki dyryguje swoim zespołem.
W pierwszym odcinku Saturday Night Live znalazły się dwa występy muzyczne, w których Janis Ian wykonała „At Seventeen” i „In the Winter” przeplatane występami Prestona.
Tego szczególnego sobotniego wieczoru, mimo że właśnie wrócił z podróży i walczył z anginą z wysoką temperaturą wynoszącą 30 stopni, Ianowi udało się zachować spokój i opanowanie niczym ogórek, zanim nadszedł czas na występ. Ten sam spokój był także widoczny u Prestona i George’a Carlina.
W wywiadzie dla „NY Times” w 2024 r. powiedziała: „Odpowiedzieli coś w stylu: «Wow, kiedy zapali się czerwone światło, nie panikuj, od tego zaczynasz»”, ale my tylko wzruszyliśmy ramionami, mówiąc , „Jasne, OK. Sprawdźmy dźwięk i na razie wyjdźmy.
Kiedy patrzę wstecz, muszę wyznać, że występ w SNL był dla mnie wówczas po prostu kolejnym wyzwaniem. Jednak z biegiem lat zdałem sobie sprawę, że Saturday Night Live przekształciło się w coś znacznie wykraczającego poza czyjąkolwiek początkową wyobraźnię. Sprzeciwił się wszelkim oczekiwaniom dotyczącym długowieczności i obecnie jest instytucją mityczną. Bycie z nią z pewnością dodaje mi mądrości.
W swobodnym poście Naomi McPherson z popowej grupy MUNA udostępniła niezwykle stylowe zdjęcie Iana, przywodzące na myśl lata 70.
David Tebet, który zmarł w 2005 roku w wieku 91 lat, pełnił funkcję dyrektora ds. relacji z talentami w NBC i odegrał znaczącą rolę w powitaniu Johnny’ego Carsona w sieci, nie ma o czym pisać.
Carson frustrował się faktem, że jego wieczorny program był ponownie emitowany w soboty, co skłoniło go do szukania kogoś innego na przejęcie.
Wiadomo, że Milton Berle, popularnie nazywany „Mr. Television”, przynajmniej raz się obnażył przed śmiercią w 2002 roku, chociaż nie ma ostatecznych dowodów na to, że błysnął komukolwiek przed debiutem Saturday Night Live.
Jako przewodnik po stylu życia ująłbym to doświadczenie w bardziej konwersacyjny sposób, taki jak ten:
Jako zagorzały wielbiciel, ująwszy to własnymi słowami, powiedziałbym: pomimo swojej sławy J.K. Simmons wyznał Moviefone, że gra Miltona Berle była czymś więcej niż tylko trochę zniechęcającym – w końcu miał do czynienia z prawdziwą osobą i postacią legendarną. Jednak podzielił się także intrygującym szczegółem: odkrył ukryte aspekty życia Berle’a i stanął przed wyzwaniem znalezienia idealnej równowagi pomiędzy autentycznym ucieleśnieniem go, bez uciekania się do naśladownictwa. Założył perukę Miltona w poszukiwaniu wyjątkowej mieszanki, która oddałaby istotę mężczyzny, zamiast próbować ślepej mimiki.
- EUR PLN PROGNOZA
- USD PLN PROGNOZA
- NEAR PROGNOZA. NEAR kryptowaluta
- BONK PROGNOZA. BONK kryptowaluta
- MOODENG PROGNOZA. MOODENG kryptowaluta
- PEPE PROGNOZA. PEPE kryptowaluta
- RENDER PROGNOZA. RENDER kryptowaluta
- DOGE PROGNOZA. DOGE kryptowaluta
- LINK PROGNOZA. LINK kryptowaluta
- Footy WAG Kellie Finlayson w rozdzierającym serce wywiadzie ujawnia prawdę o swojej śmiertelnej chorobie nowotworowej: „Żyję na pożyczonym czasie”
2024-10-11 10:40