Gwiazda „Halloween” P.J. Soles: Gdzie jest teraz Królowa Krzyku z lat 70.?

Jako oddany fan i zwolennik niezwykłej kariery P.J. Soles nieustannie zachwycam się jej odpornością, wszechstronnością i niezaprzeczalnym urokiem, które zdobią nasze ekrany od ponad pięćdziesięciu lat. Urodzona, by wędrować po świecie dzięki międzynarodowej pracy swojego ojca w ubezpieczeniach, nie wiedziała, że we Frankfurcie urodzi się hollywoodzka królowa krzyku i ikona komedii.

Jako entuzjasta horrorów z końca lat 70. nie mogę powstrzymać się od zachwytu nad rozwojem P.J. Soles, która stała się jedną z moich ukochanych królowych krzyku w czasach, gdy królowały mrożące krew w żyłach horrory. Jej porywające występy w kultowych tytułach, takich jak „Carrie” i „Halloween”, zapewniły jej tron wśród mistrzów gatunku. Jednak tym, co naprawdę ją wyróżniało, była wszechstronność – poszerzyła swój repertuar o komedie z zapadającymi w pamięć rolami w „Rock 'n’ Roll High School”, „Private Benjamin” i „Stripes”.

W wieku 74 lat Soles nie zwalnia tempa; zamiast tego nadal skupiała się na aktorstwie, często występując w niskobudżetowych filmach lub projektach celebrujących jej kultowe role z przeszłości. Tutaj zagłębiamy się w jej bogatą karierę i ostatnie działania.

Jak P.J. Soles stał się horrorem It Girl

Pamela Jayne Soles urodziła się we Frankfurcie w Niemczech w 1950 r. jako córka Amerykanki i Holendra, który pracował dla międzynarodowej firmy ubezpieczeniowej. Dzięki temu zajęciu jej rodzina przez całe dzieciństwo mieszkała w różnych częściach świata. Później przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, aby kontynuować naukę na studiach wyższych. Wycieczka do Actor’s Studio w Nowym Jorku rozpaliła w niej pasję do aktorstwa. Niedługo potem rzuciła szkołę, podpisała kontrakt z agentem i zaczęła pracować jako modelka i występować w reklamach telewizyjnych.

Soles przeżyła swój wielki przełom, gdy wzięła udział we wspólnym castingu prowadzonym przez George’a Lucasa i Briana De Palmę do dwóch największych filmów dekady: Gwiezdne Wojny i Carrie. Brała udział w przesłuchaniach do roli księżniczki Lei, która ostatecznie trafiła do Carrie Fisher, ale dostała drugoplanową rolę w Carrie jako Norma Watson, wredna dziewczyna w czapce z daszkiem, która otrzymuje nagrodę, gdy tytułowa bohaterka (Sissy Spacek) zabija ją i salę gimnastyczną szkoły średniej pełną balowiczów w telekinetycznym gniewie.

Gwiazda „Halloween” P.J. Soles: Gdzie jest teraz Królowa Krzyku z lat 70.?

Od czasu jej porywającej roli w adaptacji Stephena Kinga z 1976 roku jestem oddaną fanką, śledzącą każdy jej ruch. Po swojej przełomowej roli pojawiła się na naszych ekranach w kilku filmach telewizyjnych, a w 1978 roku dzieliła ekran z Dennisem Quaidem w filmie „Nasz zwycięski sezon”. W tym samym roku los zbliżył nas do siebie, gdy szliśmy do ołtarza, ale nasza wspólna podróż zakończyła się w 1983 roku, kiedy postanowiliśmy się rozstać.

Po występie w naszym udanym sezonie Soles dostała drugą rolę w popularnym horrorze, kiedy została wybrana do roli bezmyślnej przyjaciółki Jamiego Lee Curtisa z Valley, Lyndy Van Der Klok, w hicie Johna Carpentera „Halloween” z 1978 roku. Chociaż żadna z jej postaci z „Carrie” czy „Halloween” nie przetrwała (takie niebezpieczeństwo wiąże się z aktorstwem w horrorach), w swoich występach dodała stylu i dowcipu, co stało się znakiem rozpoznawczym jej kariery.

Od krzyków po śmiech

W swojej podróży przeszedłem od mrożących krew w żyłach ról w horrorach do przezabawnych komedii, występując na ekranie w kultowej sensacji „Rock 'n’ Roll High School” z 1979 roku jako buntowniczy uczeń liceum, który łączy siły z kultowym punkowym zespołem Ramones. Rezultatem była mieszanka żartobliwego buntu i anarchicznego humoru. Następnie dzieliłem ekran z Goldie Hawn w przebojowej komedii z 1980 roku „Szeregowiec Benjamin”. Na tym nie skończyły się moje zdolności komediowe; W następnym roku miałem przyjemność zagrać ukochaną Billa Murraya w kolejnej komedii „Stripes”.

Przez pozostałą część lat 80. Soles występowała gościnnie w licznych programach telewizyjnych i zagrała w takich filmach jak „Soggy Bottom, U.S.A.” (1981), „Niewinna ofiara” (1984) i „Słodkie sny” (1985).

Jej późniejsza kariera

W latach 90. pojawiałem się na małym ekranie dzięki filmom telewizyjnym i projektom direct-to-video. A potem, w 1999 roku, dostałem niewielką rolę w ukochanej komedii dla nastolatków „Jawbreaker”. Kiedy w pierwszej dekadzie XXI wieku nasiliła się nostalgia za horrorami z lat 70., byłem podekscytowany możliwością powtórzenia mojej roli z „Rock 'n’ Roll High School” w teledysku z 2003 roku do piosenki Donnasów „Too Bad About Your Girl”. Ale tym, co naprawdę mnie wzruszyło, było to, że posłużył jako muza dla albumu Local H z 2004 roku, „Whatever Happened to P.J. Soles?” Być kojarzonym z tak niesamowitymi projektami to spełnienie marzeń!

Aktorka zagrała także role nawiązujące do niej w filmach należących do określonych gatunków, takich jak „Diabelskie odrzuty” (2005), „Pokój motyli” (2012) czy „Grindsploitation” (2016). W restarcie „Halloween” z 2018 roku zapewniła głos pomniejszej postaci poza ekranem.

Ostatnio Soles kojarzony jest z trzema niskobudżetowymi horrorami z 2019 roku, a mianowicie _Candy Corn_, _Killer Therapy_ i _Chanuka_. W rezultacie stała się stałym bywalcem konwencji horrorów. W wywiadzie wyznała, że chociaż spotkania z fanami na takich wydarzeniach sprawiają jej przyjemność, „nie uważam się za ikonę horroru, bo nie kręciłam wyłącznie horrorów”. Następnie wyjaśniła: „Uwielbiam _Rock 'n’ Roll High School_ i dużo pracowałam w telewizji. Brałam udział w takich programach jak _Simon & Simon_, _Air Wolf_, _Hardcastle_ i _McCormick_, _Cheers_ i _Knight Rider_ Przez lata zagrałem w wielu odcinkach telewizyjnych, a także w filmach takich jak „Szeregowiec Benjamin” z Goldie Hawn i „Stripes” z Billem Murrayem. Myślę sobie: „Dlaczego ludzie zawsze nazywają mnie „ krzycz, królowo? Rozumiem to dzięki wpływowi tych dwóch filmów, ale w moim mniemaniu postrzegam siebie jako aktorkę.

2024-10-01 01:34