Kiedy zastanawiam się nad inspirującą podróżą Ali Truwit, jestem naprawdę zdumiony jej odpornością i niezłomnością. Jej historia jest świadectwem ludzkiej woli przezwyciężania przeciwności losu i służy jako latarnia nadziei dla każdego, kto stoi w obliczu wyzwań w swoim życiu.
Ali Truwit poprosiła rodziców o przechowanie wszystkich jej szortów i spódniczek mini, ponieważ wolała nie nosić niczego, co odsłoniłoby protezę lub resztki lewej nogi, która 24 maja doznała urazu podczas ataku rekina podczas nurkowania w Turks i Caicos , 2023.
Jako oddany wielbiciel mogę sobie tylko wyobrazić głębokie emocje, jakie Ali wyraził dla ESPN: „Patrząc na kończynę, którą znam od dwudziestu trzech lat, a która nagle została obcięta… to była trudna do przełknięcia pigułka”. Takie są skutki psychiczne, jakie towarzyszą fizycznemu bólowi po amputacji poniżej kolana.
Jednak nie minęło dużo czasu, zanim absolwentka Yale, która przez cztery lata rywalizowała w drużynie pływackiej Bulldogs, zapragnęła wody. Z urządzeniem unoszącym się na wodzie wokół talii, aby zapobiec nieoczekiwanym reakcjom ze strony ciała, w lipcu 2023 roku weszła do rodzinnego basenu przydomowego.
Za rok awansuj, a ona nie tylko poczuje się bardziej pewna siebie; bierze udział w biegach na 400 m stylem dowolnym, 100 m stylem dowolnym i 100 m stylem grzbietowym podczas Igrzysk Paraolimpijskich w 2024 r., które odbędą się w Paryżu od 28 sierpnia do 8 września.
Ali wyraziła niedowierzanie, mówiąc: „Trudno w to uwierzyć”, zwłaszcza gdy zastanawia się, gdzie była nieco ponad rok temu – podzieliła się w programie TODAY, 15 miesięcy po tym, jak rekin brutalnie zaatakował jej lewą stopę, odrywając ją całkowicie i zabierając kawałek jej nogi. Podczas tej próby towarzyszyła jej także jej przyjaciółka Sophie Pilkinton.
Ali w mgnieniu oka postanowiła popływać jak szalona, przypominając sobie później, że po raz pierwszy uwierzyła, że w pobliżu znajduje się delfin, „około 75 metrów przez rozległe otwarte morze z powrotem do naszej łodzi” – wspomina.
Po powrocie na pokład Sophie, która była nie tylko koleżanką Ali z Yale, ale także studentką medycyny, założyła przyjaciółce opaskę uciskową na udzie.
Ali podzieliła się z ESPN, że jak przez mgłę pamięta, jak powiedziała Sophie: „W zeszłym tygodniu przebiegłam maraton, ale teraz nie czuję, że mam stopę?”
Przed transportem medycznym ze szpitala na Turks i Caicos do Ryder Trauma Center w Miami załoga łodzi, która zabrała Ali i Sophie na snorkeling, odkryła stopę Ali, co zaskakujące, wciąż przyczepioną do jej płetwy.
Na czas podróży powrotnej do Stanów Zjednoczonych kończynę owinięto lodem, co napawało Ali optymizmem, że lekarzom uda się ją ponownie przymocować.
Po dotarciu do Miami okazało się, że ta opcja w ogóle nie jest dostępna. Jej noga została zakażona i zapobieganie jej rozprzestrzenianiu się stało się naszym najwyższym priorytetem. Najpierw przeszła zabieg usunięcia zakażonej i martwej tkanki z uszkodzonej nogi. Po uzyskaniu odpowiedzi na antybiotyki i ustabilizowaniu się parametrów życiowych przeszła kolejną operację mającą na celu usunięcie pozostałych śladów infekcji.
Następnie Ali została przetransportowana samolotem do Nowego Jorku, a w dniu jej 23. urodzin, czyli 31 maja 2023 r., tamtejsi lekarze przeprowadzili amputację kości piszczelowej.
W domu w Connecticut z rodzicami, Jody i Mitchem Truwitami, Ali początkowo miała trudności z znoszeniem prysznica ze względu na wysokie ciśnienie wody powodujące dyskomfort na jej zranionej nodze oraz hałas wywołujący wspomnienia próby ucieczki przed rekinem podczas pływania.
Sześć tygodni po amputacji, gdy jej dyskomfort się zmniejszył i lepiej wypoczęła w nocy, postanowiła ponownie rozbudzić w sobie miłość do wody.
Ali powiedziała ESPN, że w pierwszych tygodniach jej powrotu na basen pojawiły się przebłyski optymizmu. Były przypadki, gdy czuła: „W tej chwili podoba mi się uczucie wody” lub „Jestem zadowolona, że tu jestem”. Te chwile były dla niej motywacją, myśląc: „Mogę starać się to odzyskać. Będzie to wymagało wysiłku. Będzie ciężko, ale mogę wrócić do tego stanu”.
We wrześniu, około cztery miesiące po incydencie, skontaktowała się ze swoim poprzednim trenerem, Jamesem Barone, i poprosiła o jego powrót.
Podczas Krajowych Mistrzostw Paraolimpijskich Stanów Zjednoczonych w pływaniu, które odbyły się w grudniu ubiegłego roku w Orlando, Ali ostatecznie przywiózł do domu srebrny medal. Później, w czerwcu, zakwalifikował się do Igrzysk Paraolimpijskich w 2024 r., wygrywając trzy wydarzenia w US Trials.
Należy do kategorii S10, przeznaczonej dla pływaków, którzy mają jedynie drobne problemy z kończynami dolnymi, takie jak brak stóp, utrata nogi poniżej poziomu kolan czy komplikacje związane z okolicą bioder.
James, który wrócił do trenera Ali, stwierdził w DZIŚ, że gdyby kiedykolwiek powiedziała coś w stylu: „Myślę, że dzisiaj zwinę się w kłębek i będę płakać”, wszyscy na całym świecie zrozumieliby i powiedzieli: „Śmiało, weź to”. dzień. Jednakże, podkreślił, nigdy nie opuściła ani jednego dnia treningowego.”
Jako ekspertka ds. stylu życia postawiłam sobie za cel współpracę z terapeutami urazowymi podczas mojej podróży, upewniając się, że strach nie będzie dyktował mojego życia. Po doświadczeniu straty za stratą zdecydowałem, że nie chcę się już więcej poddawać. Wszystko, co mogłem odzyskać, byłem zdeterminowany zaciekle walczyć, aby to odzyskać.
Jody, absolwentka pływania w Yale i matka, która ukończyła maraton w Kopenhadze z córką 10 dni przed incydentem, opisała Ali jako nieustępliwego pracownika, który nigdy się nie poddaje. Dotyczyło to jej przed atakiem, amputacją i od tego czasu pozostaje prawdą każdego dnia.
Poza tym Ali znacznie przyzwyczaiła się do swojej protetyki. Według ESPN używa czarnego do codziennej mobilności i takiego, który dopasowuje się do odcienia jej skóry do celów kosmetycznych. Marzy o tym, aby przy najbliższej okazji wziąć udział w kolejnym maratonie, tym razem ze sztangą biegową.
W sierpniowym wywiadzie dla „Good Morning America” powiedziała, że radzenie sobie z wizerunkiem ciała było dla niej poważnym wyzwaniem – nauczenie się doceniania i kochania swojego nowego ciała, samodzielnego rozpoznawania jego piękna i akceptowania go takim, jakie jest. To była dla niej niezwykle wpływowa podróż.
Jednocześnie zaznaczyła, że po stracie kostki odnajduje się w życiu. Wymaga to ode mnie ponownego opanowania siedzenia, stania, chodzenia, biegania, poruszania się po schodach i ponownego pokonywania codziennych przeszkód.
Oprócz ćwiczeń i treningów, które budowały jej siłę fizyczną, Ali stwierdziła: „Za każdym razem, gdy ktoś mówi, że moja historia pomaga mu przezwyciężyć własne traumy lub że znajduje inspirację w mojej postawie, odporności lub duchu powrotu – co ich motywuje stawić czoła ich zmaganiom – przynosi mi to uzdrowienie i sens. Wzmacnia mnie w chwilach, gdy moja trauma wydaje się bezsensowna”.
Podczas procesu zdrowienia Ali konsekwentnie docenia wszystkich, którzy stali po jej stronie. Dotyczy to jej rodziny: rodziców, trójki rodzeństwa; jej mentor, coach; przyjaciele; a także personel medyczny w różnych szpitalach, w których była leczona.
Jej sieć zwolenników jest rozległa, o czym świadczą liczne zdjęcia na Instagramie Ali, przedstawiające wiele osób, które ją wspierały.
Rok temu przeżyłem wstrząsający atak rekina. W jednej chwili moje życie wisiało na włosku. Jednak równie szybko poczułem, że jestem zdeterminowany, aby go odzyskać. Są dni, kiedy się smucę, i są dni, kiedy łzy płyną jak deszcz. Ale wtedy przypominam sobie, że bez moich bohaterów nie byłoby mnie dzisiaj tutaj. Dlatego też tego dnia chcę uczcić tych, którzy dali mi drugą szansę na życie.
Podzieliła się z ESPN: „Znajduję w tej historii milion cudów, które staram się docenić i pielęgnować”.
Biorąc pod uwagę jej szczęśliwą sytuację, w której rodzina była w stanie pokryć jej znaczne rachunki za leczenie, Ali założyła dodatkowo fundację „Silniejsza niż myślisz”, której celem jest pomoc osobom po amputacji w pokryciu kosztów protez i usług rekonwalescencji.
Przed wyjazdem do Paryża podzieliła się z AP słowami: „Urzekają mnie opowieści o powrotach”. Przyznała, że trzyma się tych historii o odporności, traktując je jako źródło inspiracji. Pomogły jej spełnić śmiałe i pozornie niemożliwe marzenie – pokonać atak rekina, stracić kończynę i w ciągu roku wystartować na Igrzyskach Paraolimpijskich.
Podkreśliła, że od tego czasu aż do chwili obecnej było wiele trudnych momentów. Podkreśliła jednak, że pomimo tych trudności nadal tu jest – coś, przez co prawie nie udało jej się przetrwać.
Po dotarciu do drużyny paraolimpijskiej powiedziała: „Usłyszenie mojego nazwiska w tej drużynie było dla mnie delikatnym szturchnięciem i przypomniało mi o mojej wewnętrznej sile, która jest bardziej znacząca, niż często mi się wydaje. To przypomnienie dla nas wszystkich, że posiadamy większą siłę siłę, niż nam się wydaje.”
- EUR PLN PROGNOZA
- USD PLN PROGNOZA
- NEAR PROGNOZA. NEAR kryptowaluta
- BONK PROGNOZA. BONK kryptowaluta
- MOODENG PROGNOZA. MOODENG kryptowaluta
- PEPE PROGNOZA. PEPE kryptowaluta
- RENDER PROGNOZA. RENDER kryptowaluta
- DOGE PROGNOZA. DOGE kryptowaluta
- LINK PROGNOZA. LINK kryptowaluta
- ADA PROGNOZA. ADA kryptowaluta
2024-09-01 16:19